zadaniowiec

Polish

Etymology

From zadanie +‎ -owiec.

Pronunciation

• IPA^(key): /za.daˈɲɔ.vjɛt͡s/
• Rhymes: -ɔvjɛt͡s
• Syllabification: za‧da‧nio‧wiec

Noun

zadaniowiec m pers

1. (colloquial) tasker (goal-oriented, task-oriented person)

Declension

Declension of zadaniowiec

	singular	plural
nominative	zadaniowiec	zadaniowcy/zadaniowce (deprecative)
genitive	zadaniowca	zadaniowców
dative	zadaniowcowi	zadaniowcom
accusative	zadaniowca	zadaniowców
instrumental	zadaniowcem	zadaniowcami
locative	zadaniowcu	zadaniowcach
vocative	zadaniowcze	zadaniowcy

Related terms

adjective

• zadaniowy

 

adverb

• zadaniowo

 

noun

• zadanie

 

Further reading

• zadaniowiec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• zadaniowiec in Polish dictionaries at PWN