zaczepliwy
Polish
[edit]Etymology
[edit]From zaczepić + -liwy. First attested in 1816.[1]
Pronunciation
[edit]Adjective
[edit]zaczepliwy (comparative bardziej zaczepliwy, superlative najbardziej zaczepliwy, no derived adverb)
Declension
[edit]Declension of zaczepliwy (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | zaczepliwy | zaczepliwa | zaczepliwe | zaczepliwi | zaczepliwe | |
| genitive | zaczepliwego | zaczepliwej | zaczepliwego | zaczepliwych | ||
| dative | zaczepliwemu | zaczepliwej | zaczepliwemu | zaczepliwym | ||
| accusative | zaczepliwego | zaczepliwy | zaczepliwą | zaczepliwe | zaczepliwych | zaczepliwe |
| instrumental | zaczepliwym | zaczepliwą | zaczepliwym | zaczepliwymi | ||
| locative | zaczepliwym | zaczepliwej | zaczepliwym | zaczepliwych | ||
References
[edit]Further reading
[edit]- zaczepliwy in Polish dictionaries at PWN
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1927), “zaczepliwy”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 8, Warsaw, page 55
- zaczepliwy in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego