Jump to content

zabrnąć

From Wiktionary, the free dictionary

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From za- +‎ brnąć.

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

zabrnąć pf

  1. (intransitive) to wade into (to get somewhere by wading)
  2. (intransitive) to get into (to become involved in a difficult situation, often without thinking about it carefully) [with w (+ accusative) ‘something’]
    zabrnąć w długito get into debt

Conjugation

[edit]
Conjugation of zabrnąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zabrnąć
future tense 1st zabrnę zabrniemy
2nd zabrniesz zabrniecie
3rd zabrnie zabrną
impersonal zabrnie się
past tense 1st zabrnąłem,
-(e)m zabrnął
zabrnęłam,
-(e)m zabrnęła
zabrnęłom,
-(e)m zabrnęło
zabrnęliśmy,
-(e)śmy zabrnęli
zabrnęłyśmy,
-(e)śmy zabrnęły
2nd zabrnąłeś,
-(e)ś zabrnął
zabrnęłaś,
-(e)ś zabrnęła
zabrnęłoś,
-(e)ś zabrnęło
zabrnęliście,
-(e)ście zabrnęli
zabrnęłyście,
-(e)ście zabrnęły
3rd zabrnął zabrnęła zabrnęło zabrnęli zabrnęły
impersonal zabrnięto
conditional 1st zabrnąłbym,
bym zabrnął
zabrnęłabym,
bym zabrnęła
zabrnęłobym,
bym zabrnęło
zabrnęlibyśmy,
byśmy zabrnęli
zabrnęłybyśmy,
byśmy zabrnęły
2nd zabrnąłbyś,
byś zabrnął
zabrnęłabyś,
byś zabrnęła
zabrnęłobyś,
byś zabrnęło
zabrnęlibyście,
byście zabrnęli
zabrnęłybyście,
byście zabrnęły
3rd zabrnąłby,
by zabrnął
zabrnęłaby,
by zabrnęła
zabrnęłoby,
by zabrnęło
zabrnęliby,
by zabrnęli
zabrnęłyby,
by zabrnęły
impersonal zabrnięto by
imperative 1st niech zabrnę zabrnijmy
2nd zabrnij zabrnijcie
3rd niech zabrnie niech zabrną
anterior adverbial participle zabrnąwszy
verbal noun zabrnięcie

Further reading

[edit]
  • zabrnąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zabrnąć in Polish dictionaries at PWN