zębacz

Polish

Etymology

From ząb +‎ -acz.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈzɛm.bat͡ʂ/
• Rhymes: -ɛmbat͡ʂ
• Syllabification: zę‧bacz

Noun

zębacz m pers

1. (rare) someone with big teeth

Declension

Declension of zębacz

	singular	plural
nominative	zębacz	zębacze
genitive	zębacza	zębaczy / zębaczów
dative	zębaczowi	zębaczom
accusative	zębacza	zębaczy / zębaczów
instrumental	zębaczem	zębaczami
locative	zębaczu	zębaczach
vocative	zębaczu	zębacze

Noun

zębacz m animal

1. tooth-billed pigeon (Didunculus strigirostris)
2. wolffish (fish of the family Anarhichadidae)

Declension

Declension of zębacz

	singular	plural
nominative	zębacz	zębacze
genitive	zębacza	zębaczy
dative	zębaczowi	zębaczom
accusative	zębacza	zębacze
instrumental	zębaczem	zębaczami
locative	zębaczu	zębaczach
vocative	zębaczu	zębacze

Further reading

• zębacz in Polish dictionaries at PWN