yükseklik

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish یوكسكلك (yükseklik), equivalent to yüksek (“high”) +‎ -lik (“-ness”).

Noun

yükseklik (definite accusative yüksekliği, plural yükseklikler)

1. height
2. altitude

Declension

Declension of yükseklik

	singular	plural
nominative	yükseklik	yükseklikler
definite accusative	yüksekliği	yükseklikleri
dative	yüksekliğe	yüksekliklere
locative	yükseklikte	yüksekliklerde
ablative	yükseklikten	yüksekliklerden
genitive	yüksekliğin	yüksekliklerin

Derived terms

• yükseklik korkusu

References

• Redhouse, James W. (1890) “یوكسكلك”, in A Turkish and English Lexicon‎^[1], Constantinople: A. H. Boyajian, page 2217