wywrzeć

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From wy- +‎ Proto-Slavic *verti.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈvɘ.vʐɛt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɘvʐɛt͡ɕ
  • Syllabification: wy‧wrzeć

Verb

[edit]

wywrzeć pf (imperfective wywierać)

  1. (transitive) to exert, to impose, to put (e.g. strength, pressure)
  2. (transitive) to have, to make (e.g. an effect, an impression)

Conjugation

[edit]
Conjugation of wywrzeć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wywrzeć
future tense 1st wywrę wywrzemy
2nd wywrzesz wywrzecie
3rd wywrze wywrą
impersonal wywrze się
past tense 1st wywarłem,
-(e)m wywarł
wywarłam,
-(e)m wywarła
wywarłom,
-(e)m wywarło
wywarliśmy,
-(e)śmy wywarli
wywarłyśmy,
-(e)śmy wywarły
2nd wywarłeś,
-(e)ś wywarł
wywarłaś,
-(e)ś wywarła
wywarłoś,
-(e)ś wywarło
wywarliście,
-(e)ście wywarli
wywarłyście,
-(e)ście wywarły
3rd wywarł wywarła wywarło wywarli wywarły
impersonal wywarto
conditional 1st wywarłbym,
bym wywarł
wywarłabym,
bym wywarła
wywarłobym,
bym wywarło
wywarlibyśmy,
byśmy wywarli
wywarłybyśmy,
byśmy wywarły
2nd wywarłbyś,
byś wywarł
wywarłabyś,
byś wywarła
wywarłobyś,
byś wywarło
wywarlibyście,
byście wywarli
wywarłybyście,
byście wywarły
3rd wywarłby,
by wywarł
wywarłaby,
by wywarła
wywarłoby,
by wywarło
wywarliby,
by wywarli
wywarłyby,
by wywarły
impersonal wywarto by
imperative 1st niech wywrę wywrzyjmy
2nd wywrzyj wywrzyjcie
3rd niech wywrze niech wywrą
passive adjectival participle wywarty wywarta wywarte wywarci wywarte
anterior adverbial participle wywarłszy
verbal noun wywarcie

Further reading

[edit]
  • wywrzeć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wywrzeć in Polish dictionaries at PWN