wywiadowczy

Polish

Etymology

From wywiadowca +‎ -y.

Pronunciation

• IPA^(key): /vɘ.vjaˈdɔf.t͡ʂɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔft͡ʂɘ
• Syllabification: wy‧wia‧dow‧czy

Adjective

wywiadowczy (not comparable, derived adverb wywiadowczo)

1. (relational, espionage) intelligence (secret information)

Declension

Declension of wywiadowczy (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	wywiadowczy		wywiadowcza	wywiadowcze	wywiadowczy	wywiadowcze
genitive	wywiadowczego		wywiadowczej	wywiadowczego	wywiadowczych
dative	wywiadowczemu		wywiadowczej	wywiadowczemu	wywiadowczym
accusative	wywiadowczego	wywiadowczy	wywiadowczą	wywiadowcze	wywiadowczych	wywiadowcze
instrumental	wywiadowczym		wywiadowczą	wywiadowczym	wywiadowczymi
locative	wywiadowczym		wywiadowczej	wywiadowczym	wywiadowczych

Further reading

• wywiadowczy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wywiadowczy in Polish dictionaries at PWN