wywabić

Polish

Etymology

From wy- +‎ wabić.

Pronunciation

• IPA^(key): /vɘˈva.bit͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -abit͡ɕ
• Syllabification: wy‧wa‧bić

Verb

wywabić pf (imperfective wywabiać)

1. (transitive) to lure out
2. (transitive) to remove

Conjugation

Conjugation of wywabić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wywabić
future tense	1st	wywabię			wywabimy
	2nd	wywabisz			wywabicie
	3rd	wywabi			wywabią
	impersonal	wywabi się
past tense	1st	wywabiłem, -(e)m wywabił	wywabiłam, -(e)m wywabiła	wywabiłom, -(e)m wywabiło	wywabiliśmy, -(e)śmy wywabili	wywabiłyśmy, -(e)śmy wywabiły
	2nd	wywabiłeś, -(e)ś wywabił	wywabiłaś, -(e)ś wywabiła	wywabiłoś, -(e)ś wywabiło	wywabiliście, -(e)ście wywabili	wywabiłyście, -(e)ście wywabiły
	3rd	wywabił	wywabiła	wywabiło	wywabili	wywabiły
	impersonal	wywabiono
conditional	1st	wywabiłbym, bym wywabił	wywabiłabym, bym wywabiła	wywabiłobym, bym wywabiło	wywabilibyśmy, byśmy wywabili	wywabiłybyśmy, byśmy wywabiły
	2nd	wywabiłbyś, byś wywabił	wywabiłabyś, byś wywabiła	wywabiłobyś, byś wywabiło	wywabilibyście, byście wywabili	wywabiłybyście, byście wywabiły
	3rd	wywabiłby, by wywabił	wywabiłaby, by wywabiła	wywabiłoby, by wywabiło	wywabiliby, by wywabili	wywabiłyby, by wywabiły
	impersonal	wywabiono by
imperative	1st	niech wywabię			wywabmy
	2nd	wywab			wywabcie
	3rd	niech wywabi			niech wywabią
passive adjectival participle		wywabiony	wywabiona	wywabione	wywabieni	wywabione
anterior adverbial participle		wywabiwszy
verbal noun		wywabienie

Further reading

• wywabić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wywabić in Polish dictionaries at PWN