wywłaszczenie

Polish

Etymology

From wywłaszczyć +‎ -enie.

Pronunciation

• IPA^(key): /vɘ.vwaʂˈt͡ʂɛ.ɲɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛɲɛ
• Syllabification: wy‧własz‧cze‧nie

Noun

wywłaszczenie n

1. (uncountable) verbal noun of wywłaszczyć
2. (countable, property law) expropriation
3. (countable, property law) eminent domain, compulsory purchase
4. (countable, computing) preemption

Declension

Declension of wywłaszczenie

	singular	plural
nominative	wywłaszczenie	wywłaszczenia
genitive	wywłaszczenia	wywłaszczeń
dative	wywłaszczeniu	wywłaszczeniom
accusative	wywłaszczenie	wywłaszczenia
instrumental	wywłaszczeniem	wywłaszczeniami
locative	wywłaszczeniu	wywłaszczeniach
vocative	wywłaszczenie	wywłaszczenia

Related terms

(verbs):

• wywłaszczać
• wywłaszczyć

Further reading

• wywłaszczenie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wywłaszczenie in Polish dictionaries at PWN