wytropić

Polish

Etymology

From wy- +‎ tropić.

Pronunciation

• IPA^(key): /vɘˈtrɔ.pit͡ɕ/
• Rhymes: -ɔpit͡ɕ
• Syllabification: wy‧tro‧pić

Verb

wytropić pf (imperfective tropić)

1. (transitive) to track down (find by following tracks)

Conjugation

Conjugation of wytropić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wytropić
future tense	1st	wytropię			wytropimy
	2nd	wytropisz			wytropicie
	3rd	wytropi			wytropią
	impersonal	wytropi się
past tense	1st	wytropiłem, -(e)m wytropił	wytropiłam, -(e)m wytropiła	wytropiłom, -(e)m wytropiło	wytropiliśmy, -(e)śmy wytropili	wytropiłyśmy, -(e)śmy wytropiły
	2nd	wytropiłeś, -(e)ś wytropił	wytropiłaś, -(e)ś wytropiła	wytropiłoś, -(e)ś wytropiło	wytropiliście, -(e)ście wytropili	wytropiłyście, -(e)ście wytropiły
	3rd	wytropił	wytropiła	wytropiło	wytropili	wytropiły
	impersonal	wytropiono
conditional	1st	wytropiłbym, bym wytropił	wytropiłabym, bym wytropiła	wytropiłobym, bym wytropiło	wytropilibyśmy, byśmy wytropili	wytropiłybyśmy, byśmy wytropiły
	2nd	wytropiłbyś, byś wytropił	wytropiłabyś, byś wytropiła	wytropiłobyś, byś wytropiło	wytropilibyście, byście wytropili	wytropiłybyście, byście wytropiły
	3rd	wytropiłby, by wytropił	wytropiłaby, by wytropiła	wytropiłoby, by wytropiło	wytropiliby, by wytropili	wytropiłyby, by wytropiły
	impersonal	wytropiono by
imperative	1st	niech wytropię			wytropmy
	2nd	wytrop			wytropcie
	3rd	niech wytropi			niech wytropią
passive adjectival participle		wytropiony	wytropiona	wytropione	wytropieni	wytropione
anterior adverbial participle		wytropiwszy
verbal noun		wytropienie

Further reading

• wytropić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wytropić in Polish dictionaries at PWN