wyszyć

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From wy- +‎ szyć.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈvɘ.ʂɘt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɘʂɘt͡ɕ
  • Syllabification: wy‧szyć

Verb

[edit]

wyszyć pf (imperfective wyszywać)

  1. (transitive) to embroider

Conjugation

[edit]
Conjugation of wyszyć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wyszyć
future tense 1st wyszyję wyszyjemy
2nd wyszyjesz wyszyjecie
3rd wyszyje wyszyją
impersonal wyszyje się
past tense 1st wyszyłem,
-(e)m wyszył
wyszyłam,
-(e)m wyszyła
wyszyłom,
-(e)m wyszyło
wyszyliśmy,
-(e)śmy wyszyli
wyszyłyśmy,
-(e)śmy wyszyły
2nd wyszyłeś,
-(e)ś wyszył
wyszyłaś,
-(e)ś wyszyła
wyszyłoś,
-(e)ś wyszyło
wyszyliście,
-(e)ście wyszyli
wyszyłyście,
-(e)ście wyszyły
3rd wyszył wyszyła wyszyło wyszyli wyszyły
impersonal wyszyto
conditional 1st wyszyłbym,
bym wyszył
wyszyłabym,
bym wyszyła
wyszyłobym,
bym wyszyło
wyszylibyśmy,
byśmy wyszyli
wyszyłybyśmy,
byśmy wyszyły
2nd wyszyłbyś,
byś wyszył
wyszyłabyś,
byś wyszyła
wyszyłobyś,
byś wyszyło
wyszylibyście,
byście wyszyli
wyszyłybyście,
byście wyszyły
3rd wyszyłby,
by wyszył
wyszyłaby,
by wyszyła
wyszyłoby,
by wyszyło
wyszyliby,
by wyszyli
wyszyłyby,
by wyszyły
impersonal wyszyto by
imperative 1st niech wyszyję wyszyjmy
2nd wyszyj wyszyjcie
3rd niech wyszyje niech wyszyją
passive adjectival participle wyszyty wyszyta wyszyte wyszyci wyszyte
anterior adverbial participle wyszywszy
verbal noun wyszycie

Further reading

[edit]
  • wyszyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wyszyć in Polish dictionaries at PWN