wyssać

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From wy- +‎ ssać.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈvɘ.ssat͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɘssat͡ɕ
  • Syllabification: wy‧ssać

Verb

[edit]

wyssać pf (imperfective wysysać)

  1. (transitive) to suck out

Conjugation

[edit]
Conjugation of wyssać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wyssać
future tense 1st wyssę wyssiemy
2nd wyssiesz wyssiecie
3rd wyssie wyssą
impersonal wyssie się
past tense 1st wyssałem,
-(e)m wyssał
wyssałam,
-(e)m wyssała
wyssałom,
-(e)m wyssało
wyssaliśmy,
-(e)śmy wyssali
wyssałyśmy,
-(e)śmy wyssały
2nd wyssałeś,
-(e)ś wyssał
wyssałaś,
-(e)ś wyssała
wyssałoś,
-(e)ś wyssało
wyssaliście,
-(e)ście wyssali
wyssałyście,
-(e)ście wyssały
3rd wyssał wyssała wyssało wyssali wyssały
impersonal wyssano
conditional 1st wyssałbym,
bym wyssał
wyssałabym,
bym wyssała
wyssałobym,
bym wyssało
wyssalibyśmy,
byśmy wyssali
wyssałybyśmy,
byśmy wyssały
2nd wyssałbyś,
byś wyssał
wyssałabyś,
byś wyssała
wyssałobyś,
byś wyssało
wyssalibyście,
byście wyssali
wyssałybyście,
byście wyssały
3rd wyssałby,
by wyssał
wyssałaby,
by wyssała
wyssałoby,
by wyssało
wyssaliby,
by wyssali
wyssałyby,
by wyssały
impersonal wyssano by
imperative 1st niech wyssę wyssijmy
2nd wyssij wyssijcie
3rd niech wyssie niech wyssą
passive adjectival participle wyssany wyssana wyssane wyssani wyssane
anterior adverbial participle wyssawszy
verbal noun wyssanie

Further reading

[edit]
  • wyssać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wyssać in Polish dictionaries at PWN