Jump to content

wysrać

From Wiktionary, the free dictionary

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From wy- +‎ srać.

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

wysrać pf (imperfective wysrywać)

  1. (transitive, reflexive with się, vulgar) to shit out, to drop a deuce, to take a crap

Conjugation

[edit]
Conjugation of wysrać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wysrać
future tense 1st wysram wysramy
2nd wysrasz wysracie
3rd wysra wysrają
impersonal wysra się
past tense 1st wysrałem,
-(e)m wysrał
wysrałam,
-(e)m wysrała
wysrałom,
-(e)m wysrało
wysraliśmy,
-(e)śmy wysrali
wysrałyśmy,
-(e)śmy wysrały
2nd wysrałeś,
-(e)ś wysrał
wysrałaś,
-(e)ś wysrała
wysrałoś,
-(e)ś wysrało
wysraliście,
-(e)ście wysrali
wysrałyście,
-(e)ście wysrały
3rd wysrał wysrała wysrało wysrali wysrały
impersonal wysrano
conditional 1st wysrałbym,
bym wysrał
wysrałabym,
bym wysrała
wysrałobym,
bym wysrało
wysralibyśmy,
byśmy wysrali
wysrałybyśmy,
byśmy wysrały
2nd wysrałbyś,
byś wysrał
wysrałabyś,
byś wysrała
wysrałobyś,
byś wysrało
wysralibyście,
byście wysrali
wysrałybyście,
byście wysrały
3rd wysrałby,
by wysrał
wysrałaby,
by wysrała
wysrałoby,
by wysrało
wysraliby,
by wysrali
wysrałyby,
by wysrały
impersonal wysrano by
imperative 1st niech wysram wysrajmy
2nd wysraj wysrajcie
3rd niech wysra niech wysrają
passive adjectival participle wysrany wysrana wysrane wysrani wysrane
anterior adverbial participle wysrawszy
verbal noun wysranie
[edit]
noun

Further reading

[edit]
  • wysrać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wysrać in Polish dictionaries at PWN