From Wiktionary, the free dictionary
From wy- + srać.
wysrać pf (imperfective wysrywać)
- (transitive, reflexive with się, vulgar) to shit out, to drop a deuce, to take a crap
Conjugation of wysrać pf
|
wysrać
|
wysram
|
wysramy
|
wysrasz
|
wysracie
|
wysra
|
wysrają
|
wysra się
|
wysrałem, -(e)m wysrał
|
wysrałam, -(e)m wysrała
|
wysrałom, -(e)m wysrało
|
wysraliśmy, -(e)śmy wysrali
|
wysrałyśmy, -(e)śmy wysrały
|
wysrałeś, -(e)ś wysrał
|
wysrałaś, -(e)ś wysrała
|
wysrałoś, -(e)ś wysrało
|
wysraliście, -(e)ście wysrali
|
wysrałyście, -(e)ście wysrały
|
wysrał
|
wysrała
|
wysrało
|
wysrali
|
wysrały
|
wysrano
|
wysrałbym, bym wysrał
|
wysrałabym, bym wysrała
|
wysrałobym, bym wysrało
|
wysralibyśmy, byśmy wysrali
|
wysrałybyśmy, byśmy wysrały
|
wysrałbyś, byś wysrał
|
wysrałabyś, byś wysrała
|
wysrałobyś, byś wysrało
|
wysralibyście, byście wysrali
|
wysrałybyście, byście wysrały
|
wysrałby, by wysrał
|
wysrałaby, by wysrała
|
wysrałoby, by wysrało
|
wysraliby, by wysrali
|
wysrałyby, by wysrały
|
wysrano by
|
niech wysram
|
wysrajmy
|
wysraj
|
wysrajcie
|
niech wysra
|
niech wysrają
|
wysrany
|
wysrana
|
wysrane
|
wysrani
|
wysrane
|
wysrawszy
|
wysranie
|
- wysrać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wysrać in Polish dictionaries at PWN