wyskoczyć

Polish

Etymology

From wy- +‎ skoczyć.

Pronunciation

• IPA^(key): /vɘˈskɔ.t͡ʂɘt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔt͡ʂɘt͡ɕ
• Syllabification: wy‧sko‧czyć

Verb

wyskoczyć pf (imperfective wyskakiwać or (dialectal) wyskakować)

1. (intransitive) to jump out (exit by jumping)
2. (intransitive) to erupt (e.g. of a pimple)

Conjugation

Conjugation of wyskoczyć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wyskoczyć
future tense	1st	wyskoczę			wyskoczymy
	2nd	wyskoczysz			wyskoczycie
	3rd	wyskoczy			wyskoczą
	impersonal	wyskoczy się
past tense	1st	wyskoczyłem, -(e)m wyskoczył	wyskoczyłam, -(e)m wyskoczyła	wyskoczyłom, -(e)m wyskoczyło	wyskoczyliśmy, -(e)śmy wyskoczyli	wyskoczyłyśmy, -(e)śmy wyskoczyły
	2nd	wyskoczyłeś, -(e)ś wyskoczył	wyskoczyłaś, -(e)ś wyskoczyła	wyskoczyłoś, -(e)ś wyskoczyło	wyskoczyliście, -(e)ście wyskoczyli	wyskoczyłyście, -(e)ście wyskoczyły
	3rd	wyskoczył	wyskoczyła	wyskoczyło	wyskoczyli	wyskoczyły
	impersonal	wyskoczono
conditional	1st	wyskoczyłbym, bym wyskoczył	wyskoczyłabym, bym wyskoczyła	wyskoczyłobym, bym wyskoczyło	wyskoczylibyśmy, byśmy wyskoczyli	wyskoczyłybyśmy, byśmy wyskoczyły
	2nd	wyskoczyłbyś, byś wyskoczył	wyskoczyłabyś, byś wyskoczyła	wyskoczyłobyś, byś wyskoczyło	wyskoczylibyście, byście wyskoczyli	wyskoczyłybyście, byście wyskoczyły
	3rd	wyskoczyłby, by wyskoczył	wyskoczyłaby, by wyskoczyła	wyskoczyłoby, by wyskoczyło	wyskoczyliby, by wyskoczyli	wyskoczyłyby, by wyskoczyły
	impersonal	wyskoczono by
imperative	1st	niech wyskoczę			wyskoczmy
	2nd	wyskocz			wyskoczcie
	3rd	niech wyskoczy			niech wyskoczą
anterior adverbial participle		wyskoczywszy
verbal noun		wyskoczenie

Further reading

• wyskoczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wyskoczyć in Polish dictionaries at PWN