wyrzuty sumienia

Polish

Etymology

Literally, “reproaches of the conscience”.

Pronunciation

• IPA^(key): /vɘˈʐu.tɘ suˈmjɛ.ɲa/

• Audio:

  (file)

• Syllabification: wy‧rzu‧ty su‧mie‧nia

Noun

wyrzuty sumienia nvir pl

1. (idiomatic) remorse (feeling of regret or sadness for doing wrong or sinning)

   Synonyms: kac moralny, skrucha

Declension

Declension of wyrzuty sumienia

	plural
nominative	wyrzuty sumienia
genitive	wyrzutów sumienia
dative	wyrzutom sumienia
accusative	wyrzuty sumienia
instrumental	wyrzutami sumienia
locative	wyrzutach sumienia
vocative	wyrzuty sumienia

Further reading

• wyrzuty sumienia in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wyrzuty sumienia in Polish dictionaries at PWN