wyroić

Polish

Etymology

From wy- +‎ roić.

Pronunciation

• IPA^(key): /vɘˈrɔ.it͡ɕ/
• Rhymes: -ɔit͡ɕ
• Syllabification: wy‧ro‧ić

Verb

wyroić pf (imperfective roić or wyrajać)

1. (reflexive with się) to swarm (move as a large group)

Conjugation

Conjugation of wyroić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wyroić
future tense	1st	wyroję			wyroimy
	2nd	wyroisz			wyroicie
	3rd	wyroi			wyroją
	impersonal	wyroi się
past tense	1st	wyroiłem, -(e)m wyroił	wyroiłam, -(e)m wyroiła	wyroiłom, -(e)m wyroiło	wyroiliśmy, -(e)śmy wyroili	wyroiłyśmy, -(e)śmy wyroiły
	2nd	wyroiłeś, -(e)ś wyroił	wyroiłaś, -(e)ś wyroiła	wyroiłoś, -(e)ś wyroiło	wyroiliście, -(e)ście wyroili	wyroiłyście, -(e)ście wyroiły
	3rd	wyroił	wyroiła	wyroiło	wyroili	wyroiły
	impersonal	wyrojono
conditional	1st	wyroiłbym, bym wyroił	wyroiłabym, bym wyroiła	wyroiłobym, bym wyroiło	wyroilibyśmy, byśmy wyroili	wyroiłybyśmy, byśmy wyroiły
	2nd	wyroiłbyś, byś wyroił	wyroiłabyś, byś wyroiła	wyroiłobyś, byś wyroiło	wyroilibyście, byście wyroili	wyroiłybyście, byście wyroiły
	3rd	wyroiłby, by wyroił	wyroiłaby, by wyroiła	wyroiłoby, by wyroiło	wyroiliby, by wyroili	wyroiłyby, by wyroiły
	impersonal	wyrojono by
imperative	1st	niech wyroję			wyrójmy
	2nd	wyrój			wyrójcie
	3rd	niech wyroi			niech wyroją
passive adjectival participle		wyrojony	wyrojona	wyrojone	wyrojeni	wyrojone
anterior adverbial participle		wyroiwszy
verbal noun		wyrojenie

Further reading

• wyroić in Polish dictionaries at PWN