wyręba

Polish

Etymology

Deverbal from wyrąbać.

Pronunciation

• IPA^(key): /vɘˈrɛm.ba/
• Rhymes: -ɛmba
• Syllabification: wy‧rę‧ba
• Homophone: Wyremba

Noun

wyręba f

1. man-made clearing (area of land within a wood or forest devoid of trees)

   Synonym: poręba

Declension

Declension of wyręba

	singular	plural
nominative	wyręba	wyręby
genitive	wyręby	wyręb
dative	wyrębie	wyrębom
accusative	wyrębę	wyręby
instrumental	wyrębą	wyrębami
locative	wyrębie	wyrębach
vocative	wyrębo	wyręby

Further reading

• wyręba in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wyręba in Polish dictionaries at PWN