wypróżnić

Polish

Etymology

From wy- + Old Polish próżnić.

Pronunciation

• IPA^(key): /vɘˈpruʐ.ɲit͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -uʐɲit͡ɕ
• Syllabification: wy‧próż‧nić

Verb

wypróżnić pf (imperfective wypróżniać)

1. (transitive) to empty, to void (to make empty)
2. (reflexive with się) to defecate (to expel feces from one's bowels)

   Synonym: zdefekować

Conjugation

Conjugation of wypróżnić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wypróżnić
future tense	1st	wypróżnię			wypróżnimy
	2nd	wypróżnisz			wypróżnicie
	3rd	wypróżni			wypróżnią
	impersonal	wypróżni się
past tense	1st	wypróżniłem, -(e)m wypróżnił	wypróżniłam, -(e)m wypróżniła	wypróżniłom, -(e)m wypróżniło	wypróżniliśmy, -(e)śmy wypróżnili	wypróżniłyśmy, -(e)śmy wypróżniły
	2nd	wypróżniłeś, -(e)ś wypróżnił	wypróżniłaś, -(e)ś wypróżniła	wypróżniłoś, -(e)ś wypróżniło	wypróżniliście, -(e)ście wypróżnili	wypróżniłyście, -(e)ście wypróżniły
	3rd	wypróżnił	wypróżniła	wypróżniło	wypróżnili	wypróżniły
	impersonal	wypróżniono
conditional	1st	wypróżniłbym, bym wypróżnił	wypróżniłabym, bym wypróżniła	wypróżniłobym, bym wypróżniło	wypróżnilibyśmy, byśmy wypróżnili	wypróżniłybyśmy, byśmy wypróżniły
	2nd	wypróżniłbyś, byś wypróżnił	wypróżniłabyś, byś wypróżniła	wypróżniłobyś, byś wypróżniło	wypróżnilibyście, byście wypróżnili	wypróżniłybyście, byście wypróżniły
	3rd	wypróżniłby, by wypróżnił	wypróżniłaby, by wypróżniła	wypróżniłoby, by wypróżniło	wypróżniliby, by wypróżnili	wypróżniłyby, by wypróżniły
	impersonal	wypróżniono by
imperative	1st	niech wypróżnię			wypróżnijmy
	2nd	wypróżnij			wypróżnijcie
	3rd	niech wypróżni			niech wypróżnią
passive adjectival participle		wypróżniony	wypróżniona	wypróżnione	wypróżnieni	wypróżnione
anterior adverbial participle		wypróżniwszy
verbal noun		wypróżnienie

Derived terms

noun

• wypróżnienie

 

Further reading

• wypróżnić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wypróżnić in Polish dictionaries at PWN