wypoczęty

Polish

Etymology

From wypocząć +‎ -ty.

Pronunciation

• IPA^(key): /vɘ.pɔˈt͡ʂɛn.tɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛntɘ
• Syllabification: wy‧po‧czę‧ty

Adjective

wypoczęty (comparative bardziej wypoczęty, superlative najbardziej wypoczęty, no derived adverb)

1. well-rested, refreshed

   Synonyms: wyspany, świeży

Declension

Declension of wypoczęty (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	wypoczęty		wypoczęta	wypoczęte	wypoczęci	wypoczęte
genitive	wypoczętego		wypoczętej	wypoczętego	wypoczętych
dative	wypoczętemu		wypoczętej	wypoczętemu	wypoczętym
accusative	wypoczętego	wypoczęty	wypoczętą	wypoczęte	wypoczętych	wypoczęte
instrumental	wypoczętym		wypoczętą	wypoczętym	wypoczętymi
locative	wypoczętym		wypoczętej	wypoczętym	wypoczętych

Participle

wypoczęty (passive adjectival)

1. passive adjectival participle of wypocząć

Further reading

• wypoczęty in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wypoczęty in Polish dictionaries at PWN