wypiąć

Polish

Etymology

From wy- +‎ piąć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvɘ.pjɔɲt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɘpjɔɲt͡ɕ
• Syllabification: wy‧piąć

Verb

wypiąć pf (imperfective wypinać)

1. (transitive) to stick out, to protrude (e.g. the breasts or buttocks)
2. (transitive) to unpin, to unfasten

Conjugation

Conjugation of wypiąć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wypiąć
future tense	1st	wypnę			wypniemy
	2nd	wypniesz			wypniecie
	3rd	wypnie			wypną
	impersonal	wypnie się
past tense	1st	wypiąłem, -(e)m wypiął	wypięłam, -(e)m wypięła	wypięłom, -(e)m wypięło	wypięliśmy, -(e)śmy wypięli	wypięłyśmy, -(e)śmy wypięły
	2nd	wypiąłeś, -(e)ś wypiął	wypięłaś, -(e)ś wypięła	wypięłoś, -(e)ś wypięło	wypięliście, -(e)ście wypięli	wypięłyście, -(e)ście wypięły
	3rd	wypiął	wypięła	wypięło	wypięli	wypięły
	impersonal	wypięto
conditional	1st	wypiąłbym, bym wypiął	wypięłabym, bym wypięła	wypięłobym, bym wypięło	wypięlibyśmy, byśmy wypięli	wypięłybyśmy, byśmy wypięły
	2nd	wypiąłbyś, byś wypiął	wypięłabyś, byś wypięła	wypięłobyś, byś wypięło	wypięlibyście, byście wypięli	wypięłybyście, byście wypięły
	3rd	wypiąłby, by wypiął	wypięłaby, by wypięła	wypięłoby, by wypięło	wypięliby, by wypięli	wypięłyby, by wypięły
	impersonal	wypięto by
imperative	1st	niech wypnę			wypnijmy
	2nd	wypnij			wypnijcie
	3rd	niech wypnie			niech wypną
passive adjectival participle		wypięty	wypięta	wypięte	wypięci	wypięte
anterior adverbial participle		wypiąwszy
verbal noun		wypięcie

Further reading

• wypiąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wypiąć in Polish dictionaries at PWN