wymię

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish wymię, from Proto-Slavic *vymę, from Proto-Indo-European *h₁ówHdʰr̥. Cognate with Lower Sorbian wumje, Upper Sorbian wumjo, Old Czech výmě, Russian вы́мя (výmja), Serbo-Croatian vȉme.

Pronunciation

• IPA^(key): (normal speech) /ˈvɘ.mjɛ/, (careful speech) /ˈvɘ.mjɛw̃/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɘmjɛw̃
• Syllabification: wy‧mię

Noun

wymię n (related adjective wymieniowy)

1. udder

Declension

Declension of wymię

	singular	plural
nominative	wymię	wymiona
genitive	wymienia	wymion
dative	wymieniu	wymionom
accusative	wymię	wymiona
instrumental	wymieniem	wymionami
locative	wymieniu	wymionach
vocative	wymię	wymiona

Further reading

• wymię in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wymię in Polish dictionaries at PWN