wylinieć

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From wy- +‎ linieć.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /vɘˈli.ɲɛt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -iɲɛt͡ɕ
  • Syllabification: wy‧li‧nieć

Verb

[edit]

wylinieć pf (imperfective linieć)

  1. (intransitive) to moult, to molt

Conjugation

[edit]
Conjugation of wylinieć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wylinieć
future tense 1st wylinieję wyliniejemy
2nd wyliniejesz wyliniejecie
3rd wylinieje wylinieją
impersonal wylinieje się
past tense 1st wyliniałem,
-(e)m wyliniał
wyliniałam,
-(e)m wyliniała
wyliniałom,
-(e)m wyliniało
wylinieliśmy,
-(e)śmy wylinieli
wyliniałyśmy,
-(e)śmy wyliniały
2nd wyliniałeś,
-(e)ś wyliniał
wyliniałaś,
-(e)ś wyliniała
wyliniałoś,
-(e)ś wyliniało
wylinieliście,
-(e)ście wylinieli
wyliniałyście,
-(e)ście wyliniały
3rd wyliniał wyliniała wyliniało wylinieli wyliniały
impersonal wyliniano
conditional 1st wyliniałbym,
bym wyliniał
wyliniałabym,
bym wyliniała
wyliniałobym,
bym wyliniało
wylinielibyśmy,
byśmy wylinieli
wyliniałybyśmy,
byśmy wyliniały
2nd wyliniałbyś,
byś wyliniał
wyliniałabyś,
byś wyliniała
wyliniałobyś,
byś wyliniało
wylinielibyście,
byście wylinieli
wyliniałybyście,
byście wyliniały
3rd wyliniałby,
by wyliniał
wyliniałaby,
by wyliniała
wyliniałoby,
by wyliniało
wylinieliby,
by wylinieli
wyliniałyby,
by wyliniały
impersonal wyliniano by
imperative 1st niech wylinieję wyliniejmy
2nd wyliniej wyliniejcie
3rd niech wylinieje niech wylinieją
anterior adverbial participle wyliniawszy
verbal noun wylinienie

Further reading

[edit]
  • wylinieć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wylinieć in Polish dictionaries at PWN