wykupić

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From wy- +‎ kupić.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /vɘˈku.pit͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -upit͡ɕ
  • Syllabification: wy‧ku‧pić

Verb

[edit]

wykupić pf (imperfective wykupywać)

  1. (transitive) to buy out, to buy up
  2. (transitive) to pay ransom
  3. (reflexive with się) to buy oneself out

Declension

[edit]
Conjugation of wykupić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wykupić
future tense 1st wykupję wykupimy
2nd wykupisz wykupicie
3rd wykupi wykupją
impersonal wykupi się
past tense 1st wykupiłem,
-(e)m wykupił
wykupiłam,
-(e)m wykupiła
wykupiłom,
-(e)m wykupiło
wykupiliśmy,
-(e)śmy wykupili
wykupiłyśmy,
-(e)śmy wykupiły
2nd wykupiłeś,
-(e)ś wykupił
wykupiłaś,
-(e)ś wykupiła
wykupiłoś,
-(e)ś wykupiło
wykupiliście,
-(e)ście wykupili
wykupiłyście,
-(e)ście wykupiły
3rd wykupił wykupiła wykupiło wykupili wykupiły
impersonal wykupjono
conditional 1st wykupiłbym,
bym wykupił
wykupiłabym,
bym wykupiła
wykupiłobym,
bym wykupiło
wykupilibyśmy,
byśmy wykupili
wykupiłybyśmy,
byśmy wykupiły
2nd wykupiłbyś,
byś wykupił
wykupiłabyś,
byś wykupiła
wykupiłobyś,
byś wykupiło
wykupilibyście,
byście wykupili
wykupiłybyście,
byście wykupiły
3rd wykupiłby,
by wykupił
wykupiłaby,
by wykupiła
wykupiłoby,
by wykupiło
wykupiliby,
by wykupili
wykupiłyby,
by wykupiły
impersonal wykupjono by
imperative 1st niech wykupję wykupmy
2nd wykup wykupcie
3rd niech wykupi niech wykupją
passive adjectival participle wykupjony wykupjona wykupjone wykupjeni wykupjone
anterior adverbial participle wykupiwszy
verbal noun wykupjenie

Derived terms

[edit]
noun

Further reading

[edit]
  • wykupić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wykupić in Polish dictionaries at PWN