wykryć

Polish

Etymology

From wy- +‎ kryć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvɘ.krɘt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɘkrɘt͡ɕ
• Syllabification: wy‧kryć

Verb

wykryć pf (imperfective wykrywać)

1. (transitive) to detect

Conjugation

Conjugation of wykryć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wykryć
future tense	1st	wykryję			wykryjemy
	2nd	wykryjesz			wykryjecie
	3rd	wykryje			wykryją
	impersonal	wykryje się
past tense	1st	wykryłem, -(e)m wykrył	wykryłam, -(e)m wykryła	wykryłom, -(e)m wykryło	wykryliśmy, -(e)śmy wykryli	wykryłyśmy, -(e)śmy wykryły
	2nd	wykryłeś, -(e)ś wykrył	wykryłaś, -(e)ś wykryła	wykryłoś, -(e)ś wykryło	wykryliście, -(e)ście wykryli	wykryłyście, -(e)ście wykryły
	3rd	wykrył	wykryła	wykryło	wykryli	wykryły
	impersonal	wykryto
conditional	1st	wykryłbym, bym wykrył	wykryłabym, bym wykryła	wykryłobym, bym wykryło	wykrylibyśmy, byśmy wykryli	wykryłybyśmy, byśmy wykryły
	2nd	wykryłbyś, byś wykrył	wykryłabyś, byś wykryła	wykryłobyś, byś wykryło	wykrylibyście, byście wykryli	wykryłybyście, byście wykryły
	3rd	wykryłby, by wykrył	wykryłaby, by wykryła	wykryłoby, by wykryło	wykryliby, by wykryli	wykryłyby, by wykryły
	impersonal	wykryto by
imperative	1st	niech wykryję			wykryjmy
	2nd	wykryj			wykryjcie
	3rd	niech wykryje			niech wykryją
passive adjectival participle		wykryty	wykryta	wykryte	wykryci	wykryte
anterior adverbial participle		wykrywszy
verbal noun		wykrycie

Related terms

• wykrywacz

 

Further reading

• wykryć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wykryć in Polish dictionaries at PWN