wykłuć

See also: wykluć

Polish

Etymology

From wy- +‎ kłuć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvɘ.kwut͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɘkwut͡ɕ
• Syllabification: wy‧kłuć

Verb

wykłuć pf (imperfective wykłuwać)

1. (transitive) to gouge out, to pierce out

   Synonyms: wydłubać, wyłupić

2. (transitive) to tattoo (to apply a tattoo)

   Synonyms: wydziarać, wytatuować

Conjugation

Conjugation of wykłuć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wykłuć
future tense	1st	wykłuję			wykłujemy
	2nd	wykłujesz			wykłujecie
	3rd	wykłuje			wykłują
	impersonal	wykłuje się
past tense	1st	wykłułem, -(e)m wykłuł	wykłułam, -(e)m wykłuła	wykłułom, -(e)m wykłuło	wykłuliśmy, -(e)śmy wykłuli	wykłułyśmy, -(e)śmy wykłuły
	2nd	wykłułeś, -(e)ś wykłuł	wykłułaś, -(e)ś wykłuła	wykłułoś, -(e)ś wykłuło	wykłuliście, -(e)ście wykłuli	wykłułyście, -(e)ście wykłuły
	3rd	wykłuł	wykłuła	wykłuło	wykłuli	wykłuły
	impersonal	wykłuto
conditional	1st	wykłułbym, bym wykłuł	wykłułabym, bym wykłuła	wykłułobym, bym wykłuło	wykłulibyśmy, byśmy wykłuli	wykłułybyśmy, byśmy wykłuły
	2nd	wykłułbyś, byś wykłuł	wykłułabyś, byś wykłuła	wykłułobyś, byś wykłuło	wykłulibyście, byście wykłuli	wykłułybyście, byście wykłuły
	3rd	wykłułby, by wykłuł	wykłułaby, by wykłuła	wykłułoby, by wykłuło	wykłuliby, by wykłuli	wykłułyby, by wykłuły
	impersonal	wykłuto by
imperative	1st	niech wykłuję			wykłujmy
	2nd	wykłuj			wykłujcie
	3rd	niech wykłuje			niech wykłują
passive adjectival participle		wykłuty	wykłuta	wykłute	wykłuci	wykłute
anterior adverbial participle		wykłuwszy
verbal noun		wykłucie

Further reading

• wykłuć in Polish dictionaries at PWN