wybulić

Polish

Etymology

From wy- +‎ bulić.

Pronunciation

• IPA^(key): /vɘˈbu.lit͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ulit͡ɕ
• Syllabification: wy‧bu‧lić

Verb

wybulić pf (imperfective bulić)

1. (transitive, colloquial) to shell out (pay a great deal of money)

   Synonym: zabulić

Conjugation

Conjugation of wybulić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wybulić
future tense	1st	wybulę			wybulimy
	2nd	wybulisz			wybulicie
	3rd	wybuli			wybulą
	impersonal	wybuli się
past tense	1st	wybuliłem, -(e)m wybulił	wybuliłam, -(e)m wybuliła	wybuliłom, -(e)m wybuliło	wybuliliśmy, -(e)śmy wybulili	wybuliłyśmy, -(e)śmy wybuliły
	2nd	wybuliłeś, -(e)ś wybulił	wybuliłaś, -(e)ś wybuliła	wybuliłoś, -(e)ś wybuliło	wybuliliście, -(e)ście wybulili	wybuliłyście, -(e)ście wybuliły
	3rd	wybulił	wybuliła	wybuliło	wybulili	wybuliły
	impersonal	wybulono
conditional	1st	wybuliłbym, bym wybulił	wybuliłabym, bym wybuliła	wybuliłobym, bym wybuliło	wybulilibyśmy, byśmy wybulili	wybuliłybyśmy, byśmy wybuliły
	2nd	wybuliłbyś, byś wybulił	wybuliłabyś, byś wybuliła	wybuliłobyś, byś wybuliło	wybulilibyście, byście wybulili	wybuliłybyście, byście wybuliły
	3rd	wybuliłby, by wybulił	wybuliłaby, by wybuliła	wybuliłoby, by wybuliło	wybuliliby, by wybulili	wybuliłyby, by wybuliły
	impersonal	wybulono by
imperative	1st	niech wybulę			wybulmy
	2nd	wybul			wybulcie
	3rd	niech wybuli			niech wybulą
passive adjectival participle		wybulony	wybulona	wybulone	wybuleni	wybulone
anterior adverbial participle		wybuliwszy
verbal noun		wybulenie

Further reading

• wybulić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wybulić in Polish dictionaries at PWN