wyalienowany

Polish

Etymology

From wyalienować +‎ -any.

Pronunciation

• IPA^(key): /vɘ.a.ljɛ.nɔˈva.nɘ/
• Rhymes: -anɘ
• Syllabification: wy‧a‧lie‧no‧wa‧ny

Adjective

wyalienowany (comparative bardziej wyalienowany, superlative najbardziej wyalienowany, no derived adverb)

1. alienated, isolated

   Synonym: samotny

Participle

wyalienowany (passive adjectival)

1. masculine singular passive adjectival participle of wyalienować

Declension

Declension of wyalienowany (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	wyalienowany		wyalienowana	wyalienowane	wyalienowani	wyalienowane
genitive	wyalienowanego		wyalienowanej	wyalienowanego	wyalienowanych
dative	wyalienowanemu		wyalienowanej	wyalienowanemu	wyalienowanym
accusative	wyalienowanego	wyalienowany	wyalienowaną	wyalienowane	wyalienowanych	wyalienowane
instrumental	wyalienowanym		wyalienowaną	wyalienowanym	wyalienowanymi
locative	wyalienowanym		wyalienowanej	wyalienowanym	wyalienowanych

Further reading

• wyalienowany in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wyalienowany in Polish dictionaries at PWN