wtrącenie

Polish

Etymology

From wtrącić +‎ -enie.

Pronunciation

• IPA^(key): /ftrɔnˈt͡sɛ.ɲɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛɲɛ
• Syllabification: wtrą‧ce‧nie

Noun

wtrącenie n

1. (uncountable) verbal noun of wtrącić
2. (countable) parenthesis, aside
3. (countable, mineralogy) foreign object sticking out of a rock or mineral (Is there an English equivalent to this definition?)

Declension

Declension of wtrącenie

	singular	plural
nominative	wtrącenie	wtrącenia
genitive	wtrącenia	wtrąceń
dative	wtrąceniu	wtrąceniom
accusative	wtrącenie	wtrącenia
instrumental	wtrąceniem	wtrąceniami
locative	wtrąceniu	wtrąceniach
vocative	wtrącenie	wtrącenia

Further reading

• wtrącenie in Polish dictionaries at PWN