wtórzyć

Polish

Etymology

From wtóry +‎ -yć. First attested in 1612.^[1] Compare Russian вто́рить (vtóritʹ).

Pronunciation

IPA^(key): /ˈftu.ʐɘt͡ɕ/

(Middle Polish) IPA^(key): (16^th c.) /ˈfto.r̝ɨt͡ɕ/, (17^th–18^th c.) /ˈfto.ʐɨt͡ɕ/

Rhymes: -uʐɘt͡ɕ
Syllabification: wtó‧rzyć

Verb

wtórzyć impf

(intransitive, obsolete) Synonym of wtórować.

Conjugation

Conjugation of wtórzyć impf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wtórzyć
present tense	1^st	wtórzę			wtórzymy
	2^nd	wtórzysz			wtórzycie
	3^rd	wtórzy			wtórzą
	impersonal	wtórzy się
past tense	1^st	wtórzyłem, -(e)m wtórzył	wtórzyłam, -(e)m wtórzyła	wtórzyłom, -(e)m wtórzyło	wtórzyliśmy, -(e)śmy wtórzyli	wtórzyłyśmy, -(e)śmy wtórzyły
	2^nd	wtórzyłeś, -(e)ś wtórzył	wtórzyłaś, -(e)ś wtórzyła	wtórzyłoś, -(e)ś wtórzyło	wtórzyliście, -(e)ście wtórzyli	wtórzyłyście, -(e)ście wtórzyły
	3^rd	wtórzył	wtórzyła	wtórzyło	wtórzyli	wtórzyły
	impersonal	wtórzono
future tense	1^st	będę wtórzył, będę wtórzyć	będę wtórzyła, będę wtórzyć	będę wtórzyło, będę wtórzyć	będziemy wtórzyli, będziemy wtórzyć	będziemy wtórzyły, będziemy wtórzyć
	2^nd	będziesz wtórzył, będziesz wtórzyć	będziesz wtórzyła, będziesz wtórzyć	będziesz wtórzyło, będziesz wtórzyć	będziecie wtórzyli, będziecie wtórzyć	będziecie wtórzyły, będziecie wtórzyć
	3^rd	będzie wtórzył, będzie wtórzyć	będzie wtórzyła, będzie wtórzyć	będzie wtórzyło, będzie wtórzyć	będą wtórzyli, będą wtórzyć	będą wtórzyły, będą wtórzyć
	impersonal	będzie wtórzyć się
conditional	1^st	wtórzyłbym, bym wtórzył	wtórzyłabym, bym wtórzyła	wtórzyłobym, bym wtórzyło	wtórzylibyśmy, byśmy wtórzyli	wtórzyłybyśmy, byśmy wtórzyły
	2^nd	wtórzyłbyś, byś wtórzył	wtórzyłabyś, byś wtórzyła	wtórzyłobyś, byś wtórzyło	wtórzylibyście, byście wtórzyli	wtórzyłybyście, byście wtórzyły
	3^rd	wtórzyłby, by wtórzył	wtórzyłaby, by wtórzyła	wtórzyłoby, by wtórzyło	wtórzyliby, by wtórzyli	wtórzyłyby, by wtórzyły
	impersonal	wtórzono by
imperative	1^st	niech wtórzę			wtórzmy
	2^nd	wtórz			wtórzcie
	3^rd	niech wtórzy			niech wtórzą
active adjectival participle		wtórzący	wtórząca	wtórzące	wtórzący	wtórzące
contemporary adverbial participle		wtórząc
verbal noun		wtórzenie

References

^ Kasper Miaskowski (1612) Zbiór rytmów (in Polish), published 1995, page 70: “Osanna – wtórząc – co sam berło wznowi i stolec Jego wywyższy na wieki ani On puści z wiecznej go opieki.”

Polish

Etymology

Pronunciation

Verb

Conjugation

References

Further reading