wszechobecny

Polish

Etymology

From wszech- +‎ obecny.

Pronunciation

• IPA^(key): /fʂɛ.xɔˈbɛt͡s.nɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛt͡snɘ
• Syllabification: wsze‧cho‧bec‧ny

Adjective

wszechobecny (not comparable, derived adverb wszechobecnie)

1. omnipresent, ubiquitous

Declension

Declension of wszechobecny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	wszechobecny		wszechobecna	wszechobecne	wszechobecni	wszechobecne
genitive	wszechobecnego		wszechobecnej	wszechobecnego	wszechobecnych
dative	wszechobecnemu		wszechobecnej	wszechobecnemu	wszechobecnym
accusative	wszechobecnego	wszechobecny	wszechobecną	wszechobecne	wszechobecnych	wszechobecne
instrumental	wszechobecnym		wszechobecną	wszechobecnym	wszechobecnymi
locative	wszechobecnym		wszechobecnej	wszechobecnym	wszechobecnych

Derived terms

noun

• wszechobecność

 

Further reading

• wszechobecny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wszechobecny in Polish dictionaries at PWN