wspornik

Polish

Etymology

From wspora +‎ -nik.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈfspɔr.ɲik/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔrɲik
• Syllabification: wspor‧nik

Noun

wspornik m inan

1. (architecture) support, bracket, cantilever

   Synonym: podpora

Declension

Declension of wspornik

	singular	plural
nominative	wspornik	wsporniki
genitive	wspornika	wsporników
dative	wspornikowi	wspornikom
accusative	wspornik	wsporniki
instrumental	wspornikiem	wspornikami
locative	wsporniku	wspornikach
vocative	wsporniku	wsporniki

Related terms

• wesprzeć
• wsparcie
• wspierać

 

Further reading

• wspornik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wspornik in Polish dictionaries at PWN