współzawodniczenie

Polish

Etymology

From współzawodniczyć +‎ -enie.

Pronunciation

• IPA^(key): /fspuw.za.vɔd.ɲiˈt͡ʂɛ.ɲɛ/
• Rhymes: -ɛɲɛ
• Syllabification: współ‧za‧wod‧ni‧cze‧nie

Noun

współzawodniczenie n

1. verbal noun of współzawodniczyć

Declension

Declension of współzawodniczenie

	singular
nominative	współzawodniczenie
genitive	współzawodniczenia
dative	współzawodniczeniu
accusative	współzawodniczenie
instrumental	współzawodniczeniem
locative	współzawodniczeniu
vocative	współzawodniczenie

Further reading

• współzawodniczenie in Polish dictionaries at PWN