współistnienie
Polish
[edit]Etymology
[edit]From współistnieć + -enie.
Pronunciation
[edit]Noun
[edit]współistnienie n
- verbal noun of współistnieć
- coexistence (state of two or more things existing together, usually in a temporal or spatial sense, with or without mutual interaction)
- Synonym: koegzystencja
Declension
[edit]Declension of współistnienie
| singular | |
|---|---|
| nominative | współistnienie |
| genitive | współistnienia |
| dative | współistnieniu |
| accusative | współistnienie |
| instrumental | współistnieniem |
| locative | współistnieniu |
| vocative | współistnienie |
Further reading
[edit]- współistnienie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- współistnienie in Polish dictionaries at PWN