współistnienie

Polish

Etymology

From współistnieć +‎ -enie.

Pronunciation

• IPA^(key): /fspuw.isˈtɲɛ.ɲɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛɲɛ
• Syllabification: współ‧is‧tnie‧nie

Noun

współistnienie n

1. verbal noun of współistnieć
2. coexistence (state of two or more things existing together, usually in a temporal or spatial sense, with or without mutual interaction)

   Synonym: koegzystencja

Declension

Declension of współistnienie

	singular
nominative	współistnienie
genitive	współistnienia
dative	współistnieniu
accusative	współistnienie
instrumental	współistnieniem
locative	współistnieniu
vocative	współistnienie

Further reading

• współistnienie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• współistnienie in Polish dictionaries at PWN