współistniejący

Polish

Etymology

From współistnieć +‎ -ący.

Pronunciation

• IPA^(key): /fspuw.is.tɲɛˈjɔn.t͡sɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔnt͡sɘ
• Syllabification: współ‧is‧tnie‧ją‧cy

Adjective

współistniejący (not comparable, no derived adverb)

1. coexisting, coexistent
2. (medicine) comorbid, concomitant, concurrent, intercurrent (disease, condition, disorder, etc.)

Declension

Declension of współistniejący (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	współistniejący		współistniejąca	współistniejące	współistniejący	współistniejące
genitive	współistniejącego		współistniejącej	współistniejącego	współistniejących
dative	współistniejącemu		współistniejącej	współistniejącemu	współistniejącym
accusative	współistniejącego	współistniejący	współistniejącą	współistniejące	współistniejących	współistniejące
instrumental	współistniejącym		współistniejącą	współistniejącym	współistniejącymi
locative	współistniejącym		współistniejącej	współistniejącym	współistniejących

Participle

współistniejący (active adjectival)

1. active adjectival participle of współistnieć

Further reading

• współistniejący in Polish dictionaries at PWN