współczuć

Polish

Etymology

From współ- +‎ czuć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈfspuw.t͡ʂut͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -uwt͡ʂut͡ɕ
• Syllabification: współ‧czuć

Verb

współczuć impf

1. (intransitive, with dative) to feel for, to sympathise with, to pity

Conjugation

Conjugation of współczuć impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		współczuć
present tense	1st	współczuję			współczujemy
	2nd	współczujesz			współczujecie
	3rd	współczuje			współczują
	impersonal	współczuje się
past tense	1st	współczułem, -(e)m współczuł	współczułam, -(e)m współczuła	współczułom, -(e)m współczuło	współczuliśmy, -(e)śmy współczuli	współczułyśmy, -(e)śmy współczuły
	2nd	współczułeś, -(e)ś współczuł	współczułaś, -(e)ś współczuła	współczułoś, -(e)ś współczuło	współczuliście, -(e)ście współczuli	współczułyście, -(e)ście współczuły
	3rd	współczuł	współczuła	współczuło	współczuli	współczuły
	impersonal	współczuto
future tense	1st	będę współczuł, będę współczuć	będę współczuła, będę współczuć	będę współczuło, będę współczuć	będziemy współczuli, będziemy współczuć	będziemy współczuły, będziemy współczuć
	2nd	będziesz współczuł, będziesz współczuć	będziesz współczuła, będziesz współczuć	będziesz współczuło, będziesz współczuć	będziecie współczuli, będziecie współczuć	będziecie współczuły, będziecie współczuć
	3rd	będzie współczuł, będzie współczuć	będzie współczuła, będzie współczuć	będzie współczuło, będzie współczuć	będą współczuli, będą współczuć	będą współczuły, będą współczuć
	impersonal	będzie współczuć się
conditional	1st	współczułbym, bym współczuł	współczułabym, bym współczuła	współczułobym, bym współczuło	współczulibyśmy, byśmy współczuli	współczułybyśmy, byśmy współczuły
	2nd	współczułbyś, byś współczuł	współczułabyś, byś współczuła	współczułobyś, byś współczuło	współczulibyście, byście współczuli	współczułybyście, byście współczuły
	3rd	współczułby, by współczuł	współczułaby, by współczuła	współczułoby, by współczuło	współczuliby, by współczuli	współczułyby, by współczuły
	impersonal	współczuto by
imperative	1st	niech współczuję			współczujmy
	2nd	współczuj			współczujcie
	3rd	niech współczuje			niech współczują
active adjectival participle		współczujący	współczująca	współczujące	współczujący	współczujące
contemporary adverbial participle		współczując
verbal noun		współczucie

Derived terms

noun

• współczucie

 

Further reading

• współczuć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• współczuć in Polish dictionaries at PWN