współczesność
Polish
[edit]Etymology
[edit]From współczesny + -ość.[1] First attested in 1780.[2]
Pronunciation
[edit]Noun
[edit]współczesność f
- contemporariness (currentness, modernity)
- Synonym: teraźniejszość
- contemporariness, contemporaneousness, coevality (being from the same time period)
- Synonym: równoczesność
- contemporariness (quality of occuring at the same time)
Declension
[edit]Declension of współczesność
| singular | |
|---|---|
| nominative | współczesność |
| genitive | współczesności |
| dative | współczesności |
| accusative | współczesność |
| instrumental | współczesnością |
| locative | współczesności |
| vocative | współczesności |
References
[edit]- ^ Halina Zgółkowa, editor (1994-2005), “współczesność”, in Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny, volumes 1-50, Poznań: Wydawnictwo Kurpisz, →ISBN
- ^ O naukach wyzwolonych w powszechności i szczególności księgi dwie[1] (in Polish), 1780, page 330
Further reading
[edit]- współczesność in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- współczesność in Polish dictionaries at PWN
- Aleksander Zdanowicz (1861) “współczesność”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “współczesność”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 7, Warsaw, page 749
- współczesność in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego