współbiesiadnik

Polish

Etymology

From współ- +‎ biesiadnik.

Pronunciation

• IPA^(key): /fspuw.bjɛˈɕad.ɲik/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -adɲik
• Syllabification: współ‧bie‧siad‧nik

Noun

współbiesiadnik m pers (female equivalent współbiesiadniczka)

1. commensal (one who eats at the same table)

   Hypernyms: biesiadnik, współuczestnik

Declension

Declension of współbiesiadnik

	singular	plural
nominative	współbiesiadnik	współbiesiadnicy/współbiesiadniki (deprecative)
genitive	współbiesiadnika	współbiesiadników
dative	współbiesiadnikowi	współbiesiadnikom
accusative	współbiesiadnika	współbiesiadników
instrumental	współbiesiadnikiem	współbiesiadnikami
locative	współbiesiadniku	współbiesiadnikach
vocative	współbiesiadniku	współbiesiadnicy

Related terms

adjective

• biesiadny

 

verb

• biesiadować

 

Further reading

• współbiesiadnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• współbiesiadnik in Polish dictionaries at PWN