Jump to content

wrzeszczeć

From Wiktionary, the free dictionary

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Proto-Slavic *vrěščati.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈvʐɛʂ.t͡ʂɛt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛʂt͡ʂɛt͡ɕ
  • Syllabification: wrzesz‧czeć

Verb

[edit]

wrzeszczeć impf (perfective wrzasnąć)

  1. (intransitive) to bawl, to bluster, to scream, to shout, to yell

Conjugation

[edit]
Conjugation of wrzeszczeć impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wrzeszczeć
present tense 1st wrzeszczę wrzeszczymy
2nd wrzeszczysz wrzeszczycie
3rd wrzeszczy wrzeszczą
impersonal wrzeszczy się
past tense 1st wrzeszczałem,
-(e)m wrzeszczał
wrzeszczałam,
-(e)m wrzeszczała
wrzeszczałom,
-(e)m wrzeszczało
wrzeszczeliśmy,
-(e)śmy wrzeszczeli
wrzeszczałyśmy,
-(e)śmy wrzeszczały
2nd wrzeszczałeś,
-(e)ś wrzeszczał
wrzeszczałaś,
-(e)ś wrzeszczała
wrzeszczałoś,
-(e)ś wrzeszczało
wrzeszczeliście,
-(e)ście wrzeszczeli
wrzeszczałyście,
-(e)ście wrzeszczały
3rd wrzeszczał wrzeszczała wrzeszczało wrzeszczeli wrzeszczały
future tense 1st będę wrzeszczał,
będę wrzeszczeć
będę wrzeszczała,
będę wrzeszczeć
będę wrzeszczało,
będę wrzeszczeć
będziemy wrzeszczeli,
będziemy wrzeszczeć
będziemy wrzeszczały,
będziemy wrzeszczeć
2nd będziesz wrzeszczał,
będziesz wrzeszczeć
będziesz wrzeszczała,
będziesz wrzeszczeć
będziesz wrzeszczało,
będziesz wrzeszczeć
będziecie wrzeszczeli,
będziecie wrzeszczeć
będziecie wrzeszczały,
będziecie wrzeszczeć
3rd będzie wrzeszczał,
będzie wrzeszczeć
będzie wrzeszczała,
będzie wrzeszczeć
będzie wrzeszczało,
będzie wrzeszczeć
będą wrzeszczeli,
będą wrzeszczeć
będą wrzeszczały,
będą wrzeszczeć
impersonal będzie wrzeszczeć się
conditional 1st wrzeszczałbym,
bym wrzeszczał
wrzeszczałabym,
bym wrzeszczała
wrzeszczałobym,
bym wrzeszczało
wrzeszczelibyśmy,
byśmy wrzeszczeli
wrzeszczałybyśmy,
byśmy wrzeszczały
2nd wrzeszczałbyś,
byś wrzeszczał
wrzeszczałabyś,
byś wrzeszczała
wrzeszczałobyś,
byś wrzeszczało
wrzeszczelibyście,
byście wrzeszczeli
wrzeszczałybyście,
byście wrzeszczały
3rd wrzeszczałby,
by wrzeszczał
wrzeszczałaby,
by wrzeszczała
wrzeszczałoby,
by wrzeszczało
wrzeszczeliby,
by wrzeszczeli
wrzeszczałyby,
by wrzeszczały
imperative 1st niech wrzeszczę wrzeszczmy
2nd wrzeszcz wrzeszczcie
3rd niech wrzeszczy niech wrzeszczą
active adjectival participle wrzeszczący wrzeszcząca wrzeszczące wrzeszczący wrzeszczące
contemporary adverbial participle wrzeszcząc
verbal noun wrzeszczenie
[edit]
noun

Further reading

[edit]
  • wrzeszczeć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wrzeszczeć in Polish dictionaries at PWN