wrzeciennik

Polish

Etymology

From wrzeciono +‎ -nik.

Pronunciation

• IPA^(key): /vʐɛˈt͡ɕɛn.ɲik/
• Rhymes: -ɛnɲik
• Syllabification: wrze‧cien‧nik

Noun

wrzeciennik m inan

1. set of machine tool elements containing a speed box and a working spindle (Is there an English equivalent to this definition?)
2. (dialectal) common carline thistle (Carlina vulgaris)

   Synonym: dziewięćsił pospolity

Declension

Declension of wrzeciennik

	singular	plural
nominative	wrzeciennik	wrzecienniki
genitive	wrzeciennika	wrzecienników
dative	wrzeciennikowi	wrzeciennikom
accusative	wrzeciennik	wrzecienniki
instrumental	wrzeciennikiem	wrzeciennikami
locative	wrzecienniku	wrzeciennikach
vocative	wrzecienniku	wrzecienniki

Further reading

• wrzeciennik in Polish dictionaries at PWN
• wrzeciennik in PWN's encyclopedia
• Waniakowa, Jadwiga (2012) Polskie gwarowe nazwy dziko rosnących roślin zielnych na tle słowiańskim‎^[1], Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego