Jump to content

wrokkig

From Wiktionary, the free dictionary

Dutch

[edit]

Etymology

[edit]

From wrok (resentment, rancor, grudge) +‎ -ig.

Pronunciation

[edit]
  • Audio:(file)

Adjective

[edit]

wrokkig (comparative wrokkiger, superlative wrokkigst)

  1. rancorous, resentful, grudgeful
    Synonym: rancuneus

Declension

[edit]
Declension of wrokkig
uninflected wrokkig
inflected wrokkige
comparative wrokkiger
positive comparative superlative
predicative/adverbial wrokkig wrokkiger het wrokkigst
het wrokkigste
indefinite m./f. sing. wrokkige wrokkigere wrokkigste
n. sing. wrokkig wrokkiger wrokkigste
plural wrokkige wrokkigere wrokkigste
definite wrokkige wrokkigere wrokkigste
partitive wrokkigs wrokkigers