wróżka

See also: wróżką

Polish

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvruʂ.ka/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -uʂka
• Syllabification: wróż‧ka

Etymology 1

From wróżyć +‎ -ka.

Noun

wróżka f

1. fairy (mythical being)
2. female equivalent of wróż (“fortune teller”)

Declension

Declension of wróżka

	singular	plural
nominative	wróżka	wróżki
genitive	wróżki	wróżek
dative	wróżce	wróżkom
accusative	wróżkę	wróżki
instrumental	wróżką	wróżkami
locative	wróżce	wróżkach
vocative	wróżko	wróżki

Related terms

• wróżba
• wróżyć

 

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

wróżka m pers

1. genitive/accusative singular of wróżek

Further reading

• wróżka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wróżka in Polish dictionaries at PWN