wodziciel

Polish

Etymology

From wodzić +‎ -ciel.

Pronunciation

• IPA^(key): /vɔˈd͡ʑi.t͡ɕɛl/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -it͡ɕɛl
• Syllabification: wo‧dzi‧ciel

Noun

wodziciel m pers (female equivalent wodzicielka)

1. (obsolete) leader (one who leads or directs)

   Synonym: przywódca

Declension

Declension of wodziciel

	singular	plural
nominative	wodziciel	wodziciele
genitive	wodziciela	wodzicieli
dative	wodzicielowi	wodzicielom
accusative	wodziciela	wodzicieli
instrumental	wodzicielem	wodzicielami
locative	wodzicielu	wodzicielach
vocative	wodzicielu	wodziciele

Related terms

adjectives

• wiodący

nouns

• wodza
• wodzirej
• wódz

verbs

• wieść impf

Further reading

• wodziciel in Polish dictionaries at PWN