wisior

Polish

Etymology

From wisieć +‎ -or.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvi.ɕɔr/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -iɕɔr
• Syllabification: wi‧sior

Noun

wisior m inan (diminutive wisiorek)

1. pendant (piece of jewellery hung from a chain worn around the neck)

   Synonym: brelok

Declension

Declension of wisior

	singular	plural
nominative	wisior	wisiory
genitive	wisiora/wisioru	wisiorów
dative	wisiorowi	wisiorom
accusative	wisior	wisiory
instrumental	wisiorem	wisiorami
locative	wisiorze	wisiorach
vocative	wisiorze	wisiory

Further reading

• wisior in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wisior in Polish dictionaries at PWN