wisielczy

Polish

Etymology

From wisielec +‎ -y.

Pronunciation

• IPA^(key): /viˈɕɛl.t͡ʂɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛlt͡ʂɘ
• Syllabification: wi‧siel‧czy

Adjective

wisielczy (not comparable, derived adverb wisielczo)

1. (relational) hanged, hanged person, of or pertaining to a corpse of a person who died by hanging

Declension

Declension of wisielczy (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	wisielczy		wisielcza	wisielcze	wisielczy	wisielcze
genitive	wisielczego		wisielczej	wisielczego	wisielczych
dative	wisielczemu		wisielczej	wisielczemu	wisielczym
accusative	wisielczego	wisielczy	wisielczą	wisielcze	wisielczych	wisielcze
instrumental	wisielczym		wisielczą	wisielczym	wisielczymi
locative	wisielczym		wisielczej	wisielczym	wisielczych

Derived terms

noun

• wisielczość
• wisielczy humor
• wisielczy nastrój

 

Related terms

noun

• wisielec

 

Further reading

• wisielczy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wisielczy in Polish dictionaries at PWN