wioślarz

Polish

Etymology

From wiosło +‎ -arz.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvjɔ.ɕlaʂ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔɕlaʂ
• Syllabification: wio‧ślarz

Noun

wioślarz m pers (female equivalent wioślarka)

1. oarsman, rower

Declension

Declension of wioślarz

	singular	plural
nominative	wioślarz	wioślarze
genitive	wioślarza	wioślarzy
dative	wioślarzowi	wioślarzom
accusative	wioślarza	wioślarzy
instrumental	wioślarzem	wioślarzami
locative	wioślarzu	wioślarzach
vocative	wioślarzu	wioślarze

Derived terms

adjective

• wioślarski

 

noun

• wioślarstwo

 

Related terms

noun

• wiosło

 

Further reading

• wioślarz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wioślarz in Polish dictionaries at PWN