winogrodnik

Polish

From obsolete winograd / winogrod +‎ -nik.^[1] First attested in 1612.^[2]

winogrodnik m pers

Declension of winogrodnik

	singular	plural
nominative	winogrodnik	winogrodnicy/winogrodniki (deprecative)
genitive	winogrodnika	winogrodników
dative	winogrodnikowi	winogrodnikom
accusative	winogrodnika	winogrodników
instrumental	winogrodnikiem	winogrodnikami
locative	winogrodniku	winogrodnikach
vocative	winogrodniku	winogrodnicy

^ Krystyna Długosz-Kurczabowa (2021) “wino”, in Wielki słownik etymologiczno-historyczny języka polskiego, →ISBN
^ Paweł Kupiszewski (18.10.2022) “WINOGRODNIK”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]

winogrodnik in Polish dictionaries at PWN
Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “winogrodnik”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “winogrodnik”, in Słownik języka polskiego
Aleksander Zdanowicz (1861) “winogrodnik”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “winogrodnik”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 7, Warsaw, page 619
winogrodnik in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego