wilczątko

Polish

Etymology

From wilczę +‎ -ko.

Pronunciation

• IPA^(key): /vilˈt͡ʂɔnt.kɔ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔntkɔ
• Syllabification: wil‧cząt‧ko

Noun

wilczątko n

1. diminutive of wilczę (“wolf cub”)

Declension

Declension of wilczątko

	singular	plural
nominative	wilczątko	wilczątka
genitive	wilczątka	wilczątek
dative	wilczątku	wilczątkom
accusative	wilczątko	wilczątka
instrumental	wilczątkiem	wilczątkami
locative	wilczątku	wilczątkach
vocative	wilczątko	wilczątka

Further reading

• wilczątko in Polish dictionaries at PWN
• wilczątko in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego