wierutny

Polish

Etymology

Probably from Old Polish wierudny, itself from wierzyć.

Pronunciation

• IPA^(key): /vjɛˈrut.nɨ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -utnɨ
• Syllabification: wie‧rut‧ny

Adjective

wierutny (comparative wierutniejszy, superlative najwierutniejszy, derived adverb wierutnie)

1. arrant, utter

   Synonyms: istny, skończony

Declension

Declension of wierutny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	wierutny		wierutna	wierutne	wierutni	wierutne
genitive	wierutnego		wierutnej	wierutnego	wierutnych
dative	wierutnemu		wierutnej	wierutnemu	wierutnym
accusative	wierutnego	wierutny	wierutną	wierutne	wierutnych	wierutne
instrumental	wierutnym		wierutną	wierutnym	wierutnymi
locative	wierutnym		wierutnej	wierutnym	wierutnych

Derived terms

noun

• wierutność

 

Further reading

• wierutny in Polish dictionaries at PWN