wieczne odpoczywanie

Polish

Etymology

Literally, “eternal rest”.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvjɛt͡ʂ.nɛ ɔt.pɔ.t͡ʂɘˈva.ɲɛ/
• Syllabification: wiecz‧ne od‧po‧czy‧wa‧nie

Noun

wieczne odpoczywanie n

1. (Christianity, Roman Catholicism, literary) Alternative form of wieczny odpoczynek

Declension

Declension of wieczne odpoczywanie

	singular
nominative	wieczne odpoczywanie
genitive	wiecznego odpoczywania
dative	wiecznemu odpoczywaniu
accusative	wieczne odpoczywanie
instrumental	wiecznym odpoczywaniem
locative	wiecznym odpoczywaniu
vocative	wieczne odpoczywanie

Further reading

• wieczne odpoczywanie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wieczne odpoczywanie in Polish dictionaries at PWN