wiącha

See also: wiąchą

Polish

Etymology

Back-formation from wiązka + -cha.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ˈvjɔŋ.xa/

• (Masovia):
  • (Near Masovian) IPA^(key): /ˈvjɔŋ.xa/

• Rhymes: -ɔŋxa
• Syllabification: wią‧cha

Noun

wiącha f

1. Augmentative of wiązka

Declension

Declension of wiącha

	singular	plural
nominative	wiącha	wiąchy
genitive	wiąchy	wiąch
dative	wiąsze	wiąchom
accusative	wiąchę	wiąchy
instrumental	wiąchą	wiąchami
locative	wiąsze	wiąchach
vocative	wiącho	wiąchy

Further reading

• wiącha in Polish dictionaries at PWN
• Władysław Matlakowski (1892) “wiącha”, in Słownik wyrazów ludowych zebranych w Czerskiem i na Kujawach (in Polish), Kraków: nakł. Akademii Umiejętności; Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego pod zarządem A. M. Kosterkiewicza, page 19